Sahtecilik Suçunu Anlamak
Sahtecilik, külliyen sahte bir belge yapmak ya da varolan bir belgeyi formatına aykırı ve yetkili kurum ya da şahıstan izinsiz değiştirmektir. Ayrıca, nesneler, veriler ve belgeler de sahte olabilir. Örnek verecek olursak bunlar; Yasal sözleşmeler, tarihsel kağıtlar, sanatsal objeler, diplomalar, lisanslar, sertifikala, kimlik ve kimlik yerine geçen belgeler sahte olarak düzenlenebilir. Banknot, madeni para ve diğer tüketim malları da taklit edilebilir, ancak bu suç genellikle sahtecilik suçu olarak adlandırılır.
Yanlış Yazı
Sahteciliği ileri sürülebilmesi için, yazının yasal önemi ve yanlış yazılmış olması gerekir.
Yasal önemi ihtiva eden nesneler:
Sürücü belgeleri, pasaportlar ve kimlik ve kimlik yerine geçen belgeler.
İşlemler, hibeler ve makbuzlar gibi işlem belgeleri.
Para, çekler, hisse senetleri gibi finansal araçları.
Diğer belgeler, örneğin tıbbın reçeteleri, simgeleri, eserleri.
Örneğin, birisi yaşını taklit etmek ve alkol almak için sahte bir sürücü ehliyeti kullanıyorsa, gerçekte sahte ruhsat vermemiş olsa dahi sahte bir sürücü ehliyeti kullandığı için suç işlemiş olurlar.
Sahteciliğin Ortak Tipleri
En yaygın görülen sahtecilik türleri arasında imzalar, reçeteler ve sanatsal eserler yer alır.
İmza Sahteciliği: İmzanın taklit ya da transferi ile başka birinin açığa attığı imzanın farklı bir amaç için kullanılan belge haline dönüştürülmesi işlemidir.
Reçete Sahtekârlığı: Mevcut bir reçeteyi değiştirmek veya ilacı almak için bir doktor imza veya reçetesini yaptırmak. Ancak ülkemizde resmi reçeteler verilen onay kodu ile eczanelerden alınabildiği için bu tür sahtecilik eylemlerinde epeyce azalmalar gözlemlenmiştir.
Sanat Sahteciliği: Sanatın orijinal veya orijinal bir parçası gibi görünmesini sağlamak için bir sanat parçasına bir sanatçı adı ya da imzası ekleme gayretidir.
Sahtecilik suçunda teşebüs ve niyet kavramı
Sahteciliği yapan şahsın sahtecilik suçlamasıyla itham edilebilmesi için kandırma (aldatma ve ikna) kabiliyetinide kullandığı nesnenin var olması gerekir. Bu aynı zamanda suçun işlendiği algısı için de geçerlidir.
Örneğin, bir kişi Hollandalı ressam Hieronymus Bosch'un eseri ünlü The Garden of Delights tablosunu çoğaltabilir ancak orijinal olarak boyadıkları tabloyu satmaya ya da temsil etmeye kalkışmadıkça sahtecilik suçu gerçekleşmez.
Ancak, kişi orijinal The Garden of Delights olarak boyadıkları tabloyu satmaya kalkışırsa, tablo yasadışı bir sahtecilik yöntemi ile üretilmiş (taklit edilmiş) olur ve sanat eserlerini satıp satmadıklarına bakılmaksızın sahtecilik suçundan suçlanabilir.
Taklit edilmiş Bir Dokümanın Sahibi Olan
Taklit edilmiş bir belgeye sahip olan bir kişi, belgenin veya öğenin sahte olduğunu bilmediği ve bir kişiyi veya varlığı dolandırmak için kullanmadığı sürece bir suç işlememiş olur.
Örneğin, bir kişi, verilen hizmetlerin ödenmesi için sahte bir çek aldı ve çekin sahte olduğunu bilmiyorsa ve paraya çevirdiğinde yada bir başkasına ciro yapıp verdiyse de suç işlememişlerdir. Çekin sahte olduğunu bilmesi ve çekin parasının ödenmesi durumunda, cezai sorumluluk mevcut olur.
İMZANIN GERÇEK OLUP OLMADIĞINI NASIL ANLARIZ?
Bu, temel bilgiler gözden geçirilmesi amacıyla hazırlanmıştır. İmza konusundaki doğrulama, ustalaşmak için yıllarca tecrübeye sahip (çok sayıda imza incelemesi yapmış) olan son derece uzmanlaşmış bir disiplindir, ancak bir uzman mevcut veya pratik olmadığında, amatörlerin bir imzanın gerçek olup olmadığı konusunda daha iyi bir fikir edinmek için kullanabilecekleri bazı ipuçları vardır.
En başta gelen en önemli soru şudur: 'Bu imzanın sahte olması için bir sebep var mı?'
Profesyonel sahtekârlar, en yetenekli ve en donanımlı profesyonelin sahteciliği algılamasını engelleyen yöntem ve materyalleri kullanma motivasyonuna sahiptir. En çok başarıyla gelen imza sahteciliği, kimyasal yıpranma unsurları da dahil olmak üzere kendi mürekkeplerini belirli aralıklarla doğru kimyasal maddelerle formüle ederler. Kusursuz, ancak tamamen sahte, bazen eski kitapların sonunda boş kağıtları keserek elde edilen, sıfırdan oluşturulur. Bu sahtecilikleri açığa çıkarma sanatı ve bilimi, burada ele alınacaklardan çok daha uzmanlaşmış bilgi gerektirir.
Gerçek İmza-Basılı İmza
Aradığınız imzanın matbu basılı bir şey değil, gerçek bir imza olup olmadığını kontrol etmek için birkaç numara:
Arka yüzüne bakmak için imzalanmış sayfayı çevirin.
Sayfayı ışığa tutun.
İmzanın mürekkebi kâğıttan akıyor mu?
İmza çizgilerinin mürekkebi, sayfadan içeri gelen ışığı eşit bir şekilde bloke ediyor mu yoksa daha koyu, daha ağır çizgili alanlar var mı?
İmzanın ön yüzüne dönün, sayfaya eğik bir açıya bakın.
İmzanın maşlangıcında mürekepte fazla akıntı varmış gibi görünüyor mu?
Bu soruların herhangi birinin cevabınız "evet" ise, gerçek bir imza potansiyeline doğru biraz ilerlediniz.
Aradığınız imzanın elden eklendiğinden makul bir şekilde emin olabiliyorsanız bir sonraki adım gerçek olma ihtimalini görmektir. İmzalar insan yaşlandıkça değiştiğini unutmayın. Yazarın muhtemelen o imzayı ne zaman attığını kontrol edin ve mümkünse aynı yaklaşık tarih aralığında atmış olduğu imza örnekleri ile karşılaştırın. Yazar hem imza hem de tarih eklemiş olsaydı, işler basitleşir. Rakam karakterleri yönünden de inceleme yapılabilinirdi.
Bir sonraki adım imzaya yakından bakmaktır. Burada iyi bir ışık kaynağı ve bir büyütme veya büyüteç önemlidir. İmzadaki çizgilere bakın.
Keçe uçlu kalemler, kağıt yüzeyinde fırça darbesi gibi farklı bir iz bırakacaktır. (Keçe uçlu kalemler 1950'lerde popüler olmaya başladı
Tükenmez kalemler bilye uçludur, sayfaya girinti (baskı, fulaj) izi bırakma eğilimindedir ve oldukça belirgin bir temiz dar çizgi sergiler. Artık tükenmez kalemler her yerde var, (20. yüzyıl öncesinde gerçekten mevcut değildi.)
Dolmakalem, 20. yüzyılın başlangıcından önce oldukça standarttı. Bu kalemlerin uçları keskin çizgiler bırakır, tükenmez kalemlere oranla noktalara göre biraz daha geniş olma eğilimindeydi, mürekkep sıklıkla kağıda biraz daha fazla dökülür ve belirgin lekeler oluşturur.
İmzada kullanılan mürekkep sıvısı var mı?
Bir çizginin garip bir yerde kopması durumunda duraksama izi olup olmadığına bakın veya mürekkep uzun bir süre dinlenmiş bir yerde toplanmış olabilir. Çoğu insan, belgeleri imzalarken çok sayıda imza atan şahıs doğal, kesintisiz bir hareketle imza atabilirken, az imza atmış genç biri, anlamsız ve duraksayarak imza atabilir.
Kararsızlık ve duraksamalar bazen bir yaşlanmanın doğal sonucu da olabilir, bu nedenle imza satırındaki titreklik ve kaleme uygulanan basıncın kağıda bıraktığı fulaj izide gerçekte doğrulamaya yardımcı olabilir.
İmzanız bu temel testlerin tümünü başarıyla tamamladıysa, bir sonraki adımda profesyonellere geçmek isteyebilirsiniz.
Ülkemizde birçok imza inceleme uzmanı var, ancak evrensel bir mesleki sertifika veya lisans gerekliliğini unutmayın. Bilirkişilik tecrübesi ve itibarı sizin rehberiniz olmalıdır.
Ayrıca, sağlanan herhangi bir özgünlük (kendine has) ifadesinin o kişinin uzman görüşü olduğu unutulmamalıdır. Hedefteki ürün satmak ise, alanındaki profesyonel kişilerle konuşmaya başlamanız size ne kadar çok pratik yapabileceğiniz konusunda başlangıç yapmaktan çok fazla zaman kazandırabilir. Unutulmamalıdırki profisyonel sahtekarlar sizin yapılan tebligata itirazınızın gecikmesinden faydalanarak evinize ve taşınır mallarınıza icra getirmek gayesi güderler. İcra yoluyla elinizden alacakları mallarınızı yıllar sonra davayı kazansanız bile geri alamayasınız diye üzerlerinde hiçbir mal varlığı bulundurmadıklarından, tüm hayat boyu kazandıklarınızı, bir sahtekara kaptırmanız çok üzücü sonuçlar doğurur.
Simülasyon
Simüle edilmiş imza ya da "bazen bilinen haliyle serbest el sahteciliği", sorgulanan belge denetleyicisinin olağan faturasıdır. Bu sahtecilik, gerçek bir imza modeli kullanılarak oluşturulmuştur. Sahtekar, bu modeli sanatsal bir beceri ile üretir. Onun beceri ve uygulama miktarına bağlı olarak, simülasyon oldukça iyi olabilir ve orijinal imzayla olağanüstü resimsel benzerlik taşır.
Bir modelle oluşturulan birçok simülasyon, sahtekarlığın, tereddüt, kalem vuruşları, kör başlatma ve durmalar, düzeltme ve statik basınç gibi sahteciliğin genel göstergelerinin en azından bir kısmını içerecektir. Yavaş bir "çizilmiş" görünüme sahip olacaklardır. Uygulanan simülasyon, çoğunlukla, model imzasının ezberlendiği ve onu üretmek için kullanılan bazı hareketlerin yarı otomatik hale geldiğinden daha kaliteli bir yaratımdır. Bu simülasyon daha doğal akışkan bir şekilde yazılabilir. Konik başlangıçlar ve durmalar, kalem basıncında değişiklikler olabilir ve hareketli hatta daha az titreme olabilir.
Hız akışkanlığı sahtekarı zorlar ve hatalar yapmasına sebebp olur. Gerçek yazı veya imza oluştururken kalem hareketi ne kadar çabuk hareket ederse, gerçek yazı ve imzayıda taklit etmek o kadar zor olur. Hızla oluşan hareketler daha yavaş olan muadillerinden daha yakından incelendiğinde, Yavaş atılmış bir imza, sahtekar kişinin şahane derecede resimsel bir benzerlikle imzayı çoğaltılmasının zorluğunu hız akışkanlığı sebebiyle ortaya koyacaktır.
Hem uygulanmış hem de uygulanmayan simülasyonlar hala kayda değer eksikliklere sahip olacaktır. Sahtekâr doğal olarak en büyük gayretini en iyi incelemenin altına düşmeyi umduğu adların bir bölümüne koyar. Harf biçimleri (özellikle de daha belirgin, büyük veya baş harfler) gerçek harfleri neredeyse kopyalamış olsalar da, oranlar ve yükseklik oranları nadiren doğru olacaktır. Adların iç bölümleri (daha küçük, daha az tanınmış harfler ve kalem hareketi), orijinal imzada bulunan doğru form ve hareketlerden en fazla sapmayı genellikle gösterecektir.
Simüle edilmiş imza, yetkili bir adli belge denetleyicisi tarafından incelendiğinde, imzayı gerçeklik testindeki başarısızlığını ve farklılıklarını çoğunlukla bulur. Benzetilmiş bir sahteciliğin oluşturulması sırasında, yazar başka bir kişinin yazı tarzını çoğaltmaya çalışır. Bunu yaparak, sahtekâr kendi ayırt edici yazı stilini çok az geride bırakır. Başkasının imzasını taklit ederek, kendi el yazısının olası tüm maskeleri arasından en iyilerinden birini üretir. Nadiren, sahtecinin kendi özelliklerinden bazıları tartışmalı yazıda görünebilir. Bu vesileyle ortaya çıkan bu özelliklerin sınırlı miktarı, yazarın belirlenmesini neredeyse imkansız hale getirir.
Bazen, aynı imzayı tekrar üretmeye teşebbüs eden iki veya daha fazla suçlu olacaktır. Sahte imzadaki kusurların kombinasyonlarıyla diğer şahıslar adına atfen atılmış simülasyon imzaları gruplamak veya ilişkilendirmek mümkün olabilir. Benzer kusurları birleştirip (orijinal imza ile karşılaştırıldığında) gruplandırarak, aslında iki veya daha fazla farklı sahtekarın var olduğunu kestirip açıklamak mümkündür.
İmza Transferinde izlenen yöntemler
İzlenen sahtecilikler genelde "ışık kaynağı", "karbonlu kağıt ara maddesi" veya "basınçlı fulaj izi" olmak üzere üç yöntemden biriyle yaratılır. İzler, orijinali belirlemeye çalışan belge inceleme uzmanına normalde pek fazla meydan okumayabilir, ancak fail kendi imzasını saklamak için kullandığı bu yöntemler en büyük kılık değiştirme biçimidir.
Kalem veya diğer sivri uçlu bir nesne tarafından orijinal imza üzerine çekilen ikinci bir mürekkep çizgisi veya girintisi genellikle bir basıncın veya karbonlu kağıt ara maddesinin varlığının göstergesidir. Orijinal bir imza içerisinde ikinci bir mürekkep çizgisi mevcutsa tekrar dikkatli olunmalıdır.
Işık kaynağı kullanılarak yapılan sahtecilikler
Işık kaynağı kullanılarak yapılan sahtecilikler, imza üretmek için en basit ve en sık rastlanan ışık tekniğidir. Sahte imzayı alacak olan kağıt, orijinal imza taşıyan bir belgenin üzerine yerleştirilir. Bu belgeler daha sonra orijinal imzayı sahtecilik için seçilen yere doğrudan koyacak şekilde hizalanır. Bu iki kağıt daha sonra bir pencere veya diğer ışık kaynağına tutulur ve iletilen imza görüntüsü kopyalanacak belgeye nakledilir.
Karbonlu kağıt ara maddesi kullanılarak yapılan sahtecilikler
Normal olarak imza alınacak belge üzerine karbon kağıdı kaplanır ve bu karton üzerine model imzası yerleştirilir ve görüntüyü almak için alana hizalanır. Model imzası bir kalem veya başka sivri aletlerle üzerinden geçilir. Bu prosedür, alıcı belgede imzanın bir karbonlu kağıttan gelen görüntüsünü verecektir. Bu resim edilen imzanın üzerinden daha sonra bir kalemle geçilir. Genellikle bu kalem, keçe veya tükenmez kalem gibi geniş uçlu bir alet olacaktır. Bu daha geniş mürekkep çizgisi, karbon görüntüsünün tükenmez kalemden daha iyi gizlenmesine yardımcı olur. Çoğunlukla makroskopik gözlem ve / veya kızılötesi görüntüleme veya görüntüleme teknikleri, karbon merkez çizgisini ortaya çıkaracaktır. Buna yakın bir teknikte yumuşak uçlu kurşun kalem kullanarak, model imzasını içeren kağıdın ters tarafı kurşun kalem grafiti noktası ile gölgelenebilir. Bu yumuşak grafiğin üretimi, karbon kağıdı kullanıyormuş gibi alıcı belgeye aktarılır. Bununla birlikte, bir hayalet çizginin varlığı, söz konusu imzanın bir iz olduğunu garanti etmeyebilir
"Basınçlı fulaj izi" tekniği ile yapılan sahtecilikler
Karbonlu kağıt ara maddesi kullanılarak yapılan sahteciliklere benzer şekilde, girintili çizgi oluşturulur. Esasen aynı şekilde üretilir, ancak herhangi bir ara üreme nesnesi kullanılmaz. Model imza üzerinden yararlanarak iz oluşturulurken daha ağır baskı uygulanır. Bu baskı, alınan belgede girintili bir "imza" bırakır. Bu daha sonra geniş uçlu bir kalem ile örtülür. Bu hata gözle (eğik) ışık kullanarak kolayca gözlemlenebilir. Gerçek olmayanın diğer genel göstergeleri simüle edilen sahte imzaya benzerdir.Sahte imzayı mürekkep sıvısı ile oluşturmak ve görünüşü doğal hale getirmek için model imzada olduğu oranda yeterli hızı sağladığında, kuşkusuz birkaç alanda model çizgisini kaçıracak ve daha sonra kolayca ayırt edilecek hatalar yapacaktır. Öte yandan, model imza görüntüsüne özel önem veriyorsa, sonuçtaki satır kalitesi yavaş ilerleyen, seyir ve sürat azalmış halde, tereddüt dolu, sahteciliğin yan ürünü haline gelecektir.
Nakil imza Sahtecilikleri
Nadir durumlarda, sahte imzanın yenilikçi bir şekli ile karşılaşılabilir; bu, en iyi şekilde izlemeyle eşlenebilir; ancak gerçekte, üretim yönteminden dolayı izlemenin geleneksel konseptlerinden farklıdır.
Çoğu geleneksel tükenmez kalem mürekkebi, boyalar, yayıcılar, plastikleştiriciler ve diğer mürekkep bileşenlerini taşımak için ana madde olarak bir etilen glikol ortamı kullanır. Bu mürekkebi kullanarak bir kalem kullanarak yapılan imza, sıradan mumlu kağıt veya dondurucu kağıdı kullanarak başka bir belgeye "aktarılabilir". Bu form ortamını orijinal bir imza üzerine yerleştirip kağıdın üstünü şiddetle ovuşturarak imza ile birlikte olan mum erir ve daha sonra etilen glikol bazlı mürekkep hattının bir kısmını absorbe eder. Bu belge, şimdi orijinal imzanın ayna görüntüsünü içeriyor ve sahte düzenlenen başka bir belgenin üzerine yerleştirilir. Mumlu kâğıt mürekkep ve mürekkep bileşiklerini eriterek tekrar sahte belge üzerine nakledilir. İmzanın kendisi belirgin bir şekilde soluk bir görünüme sahip olacak ve düşük büyütme altında görüntülendiğinde mürekkep çizgisinin kenarının keskin görünüşten ziyade benekli bir görünümü olacak ancak kalem baskı (fulaj) izinden yoksun olacaktır.
İnkar kastı atılmış orijinal imza sahtecilikleri
Gerçeklik gerekliliklerini karşılamıyorsa imza sahtedir demek yanlış olur. Bazen, bir kişi imzayı, daha sonra reddetmek için farklı art niyeti ile imzalayacaktır
Bazısı, emin olmadıkları bir şeyi imzalamanın zorunluluğu ile karşı karşıya kaldıklarında bunu bir emniyet önlemi olarak düşünebilir.
Genellikle otomatik sahtecilik olarak adlandırılan bu imza, genellikle teminat senetleri, sözleşmeler, Anayasal Haklar formları, itiraflar, kapalı hesap çekleri vs. üzerinde bulunur.
İnkar kastı atılmış orijinal imza sahteciliklerine ilişkin ilk gözlemler sıklıkla, bir benzetme sahtekarlığında beklenilenle benzerlikler gösterir. Daha fazla inceleme, gerçek imza ile olağanüstü iç benzerlikler ortaya koyacaktır. İmzayı inceleyebilecek uzman kişilerin algılama yeteneklerini bilmemekte olan sahteciye, daha büyük, başlangıçtaki veya öne çıkan harfler arasında büyük değişiklikler yapılır. Onu reddettiğini imza ile karşı karşıya getirdiği her zamanki yanıtı "Ben bu yazımı yada imzamı asla böyle yapmam" dır. Gerçekten de bilmiyor, ama gerçek bir sahtekâr da olmaz.
Yazar tarafından belirgin özelliklerin değiştirilmesine olan bu dikkat, genellikle, tartışmalı imzanın içinde bulunan küçük ve görünüşte daha az önemli harf formasyonlarına geçmez. Yakından incelendiğinde, imzanın bu daha belirgin olmayan bölümlerinde yer alan ayrıntılar, orijinal imzalardaki ayrıntılara yadsınamaz benzerlikler gösterecektir. Şahıs en iyi değiştirdiğini sandığı yazı yada imzasının bir kılık değiştirme olduğunu bir kez yerine getirdikten sonra, başka bir harf oluşumunun değiştirilmesine olan ihtiyacı algılayana kadar normal alışılmış el yazısına veya imza stiline geri dönecektir. Çünki beyni kendi kaligrafik ve karakteristik özelliklerine tekrar yönlendirir.
Aslında, bir simülasyon yaratan sahtekar, imzanın öne çıkan odak noktalarını gerçek bir imza içindeki benzer özelliklere benzemek için elinden geleni yaparken, otomatik sahteler, onları farklı görünmelerini sağlamak için kendi yolundan gitmektedir.
Orijinal Olmayan Mekanik İmzalar
Mekanik imzalar çoğunlukla insan elinin doğrudan yardımı olmadan üretilen türleridir. Otomatik kalemler veya yazı makineleri, kauçuk damga ve ofset baskı ile üretilen imza mekanik imzaların örnekleridir. Bu taklit imzaları, imtiyaz sahibi tarafından yetkilendirildiğinde yasal olarak orijinal olabilmeleri bakımından diğer orijinal olmayan imzalardan farklıdır. Bunlar, adli olarak orijinal olmayan fakat yasal olarak otantik kabul edilen imzaların başlıca örnekleridir. Bununla birlikte, mekanik imzalar yetkisiz kapasitelerde kullanıldığında, bunlar tamamen basitçe sahtelerdir.